از روز واپسین می گوییم .........

هر که طالب دنیا شد آخرت او را پیدا می کند و چه زیانی است برای او ....

و هر که اخرت را خواهد دنیا او را می یابد و اجل زود او را فرا می گیرد...

ما دو اجل داریم اجل معلق و اجل مسمی

اجل مسمی حتمی است و همه را شامل می شود و همه با آن ملاقات می

کنند و اما اجل معلق که همه را شامل نمی شود ولی در اطراف همه وجود دارد

و این بسته به رفتار و اعمال ما دارد که به سراغمان بیایید یا نه ...

داستانی  در این مورد از زمان پیامبر(ص):

مردی برای خار کنی به بیابان  می رفت و مخالف سرسخت پیامبر بود و

همیشه هر جا که پیامبر را می دید ایشان را دشنام می داد تا یک صبح که برای

خار کنی به بیابان می رفت پیامبر را دید و باز هم او را دشنام داد پیامبر او را

نفرین کرد و در راه بازگشت ان مرد امد با خار هایی بر دوش و وقتی بار خود را

باز کرد ماری سیاه بزرگ از ان بیرون امد پیامبر در انجا حضور داشت به ان مرد

گفت در بین راه اتفاقی برایت افتاد که با روز های دیگرت فرق داشته باشد مرد

گفت آری رهگذری را دیدم که از من طلب نان کرد و من به او تکه ای نان دادم

پیامبر گفت من اجل تو را دیدم ان روز که مرگ تو را با خود همراه داشت اما تو با

این کارت اجل را از خود بر طرف ساختی...

پینوشت:این اجل منظور اجل معلق بود که به لوح محو و اثبات مربوط می باشد

که در  اصطلاح ان را  (بداء ) می نامییم که ان مرد با دشنام دادن پیامبر اجل او را

فرا گرفت اما با آن کاری که در بین راه انجام داد این اجل  و مرگ را از خود بر

طرف ساخت ...